Skip to content Skip to footer

Για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

Γράφει η Ντόρα Αλιγιζάκη, Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια – Υπ. Διδάκτωρ Ψυχολογίας Παν. Κρήτης, μέλος και ψυχολόγος της Proud Seniors Greece

Μιλώντας για τη παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας είναι σημαντικό να υψώσουμε τη φωνή μας ως επαγγελματί@ ψυχικής υγείας, ανοίγοντας το θέμα «λοατκι+ κοινότητα και ψυχική υγεία».
 
Περνώντας από 40 κύμματα, η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα εγχώρια και διεθνώς, έχει ιστορικά αποτελέσει πολλάκις τον αποδιοπομπαίο τράγο της κοινωνίας, ενώ τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως μέλη της, έχουν βιώσει τόσο το καθημερινό στίγμα της παθολογικοποίησης όσο και την σκληρή ψυχιατρικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, της ίντερσεξ και της τρανς ταυτότητας.
 
Οι απόπειρες αυτοκτονίας, η καταθλιπτική συμπτωματολογία και οι συμπεριφορές αυτοτραυματισμού (self harming) αποτελούν αγκάθι για κάθε έφηβ@ που δεν γίνεται αποδεκτ@ ως ύπαρξη, αλλά καλείται να αγαπηθεί μόνο κάτω από προϋποθέσεις μίας straight νορμαθετικής ταυτότητας.
Αντί να θρηνούμε κι αλλά θύματα, ήρθε η ώρα, να συσπειρωθούμε συλλογικά τόσο ως επαγγελματί@ ψυχικής υγείας, όσο και ως κοινότητες, ώστε να σταματήσουν οι θεραπείες μεταστροφής (που δυστυχώς ακόμα συμβαίνουν) αλλά και κάθε είδους μη-ανθρώπινη συμπεριφορά που αντιμετωπίζει τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Οι «ψευδοθεραπείες» αλλαγής του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου, έχει αποδειχθεί άλλωστε ερευνητικά, πως έχουν καταστροφικές συνέπειες τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό επίπεδο (Forsythe, Pick, Tremblay, et al. 2022, Haldeman, 2001).

Ο δρόμος για να γίνει αυτό, είναι μακρύς και απαιτεί συσπείρωση, αλληλεγγύη και κατά βάση ενημέρωση. Ενημέρωση των δασκάλων, των γονέων, των ψυχιάτρων, των ψυχολόγων και των κοινωνικών λειτουργών. Ήρθε η ώρα οι επαγγελματίες υγείας να επικαιροποιήσουν τις γνώσεις τους και να δημιουργήσουν ασφαλή πλαίσια συμπόρευσης.
 
Ήρθε η ώρα, να σβηστούν από το χάρτη οι «θεραπείες μεταστροφής» και να χτιστούν επιτέλους στη θέση τους, «ασφαλείς κοινότητες αποδοχής».
Γιατί, η ιστορία το ‘χει δείξει, πως σ’ ένα κόσμο για λίγους, δε χωράει κανείς.