Η εκλογή Τραμπ σηματοδότησε ένα οργανωμένο κύκλο επιθέσεων στις κατακτήσεις που είχαν επιτύχει τα κινήματα απελευθέρωσης και μια σειρά καταπιεσμένες ομάδες. Η δαιμονοποίηση του Black lives matter, του #metoo, των λοατκι+ και ιδιαίτερα των τρανς ανθρώπων είχε ξεκινήσει νωρίτερα με τη λεγόμενη «αντι-woke» ατζέντα. Η μεγάλη διαφορά ωστόσο είναι ότι από την ακροδεξιά δημαγωγία, περνάμε σήμερα στην εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών που πλέον γίνονται νόμοι του κράτους και κόβουν τα όποια κεκτημένα (υγειονομική παρακολούθηση σε τρανς εφήβους, δικαίωμα στην άμβλωση). Ταυτόχρονα, νομιμοποιούν την λεκτική και φυσική βία, την ομο-τρανσφοβία, τον μισογυνισμό.
Οι τρανς άνθρωποι αποτελούν σαφώς το πιο στοχοποιημένο κομμάτι, το πιο εύκολο να δαιμονοποιηθεί για «παραβίαση της φύσης και της βιολογίας», το πιο ευάλωττο κοινωνικά, αυτό που δίνει καθημερινά μάχες για την επιβίωση, τη φυλομετάβαση, την ίδια την ύπαρξή του. Ο Τραμπ και διάφορα εξαπτέρυγά του έσπευσαν σε δηλώσεις ότι «τα φύλα είναι δύο», τσαλαπατώντας (σκόπιμα ή από άγνοια) την πραγματικότητα του φάσματος στη σεξουαλικότητα και τον προσδιορισμό ταυτότητας φύλου. Οι ίντερσεξ άνθρωποι παραμένουν στο στόχαστρο της κακοποίησης, καθώς η ίδια η ύπαρξή τους θέτει σε αμφισβήτηση το δίπολο άνδρας – γυναίκα.
Ο επιθέσεις αυτές δίκαια πυροδότησαν κύματα αγανάκτησης και αντίστασης (μαζικές διαδηλώσεις για την 8η Μάρτη, έμπρακτη υπεράσπιση του δικαιώματος στην άμβλωση, δικαστικές προσβολές των αντι-τρανς νομοθετημάτων, κ.α.), στέλνοντας το μήνυμα ότι οι σεξιστικές πρακτικές δεν θα περάσουν.
Και στην Ελλάδα, ως λοατκι+ κοινότητα έχουμε επιτύχει μια σειρά από κατακτήσεις (σύμφωνο συμβίωσης και στη συνέχεια γάμος για ομόφυλα ζευγάρια, νομική κατοχύρωση αυτοπροσδιορισμού ταυτότητας φύλου, κατάργηση θεραπειών μεταστροφής, κ.α.), τις οποίες σωστά εκτιμάμε ως «μισές», και διεκδικούμε την διεύρυνσή τους για όλα μας. Την ίδια στιγμή, δεν υποτιμάμε την άνοδο της ακροδεξιάς του «Πατρίς θρησκεία –οικογένεια» και τις πιέσεις που ασκεί (με επιτυχία) στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για υιοθέτηση της ομο-τρανσφοβικής ατζέντας, δεν ξεχνάμε την αυξανόμενη βία και τις γυναικοκτονίες. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε με οδηγό την συμπερίληψη, με την αλληλεγγύη ανάμεσα σε λοατκι+ και γυναικείο κίνημα και με συνέργεια με όλα τα κομμάτια της κοινωνίας που απεχθάνονται τον σεξισμό και τις διακρίσεις.
Από αυτή τη σκοπιά, είναι θλιβερό να βλέπουμε θραύσματα του πάλαι ποτέ μαχητικού δεύτερου κύματος του φεμινισμού να επιλέγουν, ειδικά σε αυτή τη χρονική συγκυρία, μια σεκταριστική γραμμή που βάζει σε αντιπαράθεση τις γυναίκες και την λοατκι+ κοινότητα, θρέφοντας τελικά την ομο-τρανσφοβία. Ας τα δούμε:
- Η λεκτική αναφορά στον όρο «άτομα με μήτρα» ήταν μόνο η αφορμή. Για ποιο λόγο να στοχοποιείται ένας συμπεριληπτικός όρος, ο οποίος ασφαλώς και δεν ακυρώνει αλλά περιλαμβάνει τις γυναίκες μαζί με τους τρανς άνδρες (οι οποίοι μπορεί να έχουν μήτρα); Η μόνη σκοπιμότητα είναι να ακυρωθούν οι τρανς άνδρες.
- Η λοιδώρηση του λοατκι+ αιτήματος για ισότητα στο γάμο διαγράφει τις ανάγκες των λοατκι+ ζευγαριών για πρόσβαση σε ασφαλιστική κάλυψη, υγειονομική περίθαλψη και κληρονομικό δίκαιο με το δήθεν προχωρημένο σχόλιο της απόρριψης του γάμου και την ειρωνική αναφορά στην αγάπη. Όμως, για να απορρίψεις κάτι, πρέπει να έχεις πρόσβαση σ’αυτό. Εδώ βρίσκεται το νόημα της διεκδίκησης! Θα ήταν εύλογο με το ίδιο σκεπτικό να θεωρηθεί αχρείαστο το δικαίωμα στο διαζύγιο (εφόσον ο γάμος είναι παρωχημένος)…
- Η σεξεργασία είναι εργασία. Αλλοτριωμένη βέβαια, όπως κάθε εργασία στο καπιταλιστικό σύστημα, ωστόσο σήμερα αποτελεί μια πραγματικότητα. Ο αφορισμός της και η αντιμετώπιση των κάθε ταυτότητας φύλου ατόμων που ζουν από αυτή ως απολωλότα πρόβατα και θύματα δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αντίθετα στιγματίζει και αποκλείει. Το αίτημα για ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη και στοιχειώδη προστασία των εργαζόμενων στο σεξ περιορίζει τους κινδύνους και τα φέρνει πιο κοντά στην οργανωμένη εργατική τάξη.
- Η επίθεση στο αίτημα της λοατκι+ κοινότητας για τεκνοθεσία χωρίς αποκλεισμούς, αποδίδοντάς της ευθύνη για την εμπορευματοποίηση της παρενθεσίας συσκοτίζει την πραγματικότητα του ότι η τελευταία θεσπίστηκε από το 2002 με την ψήφο όλων σχεδόν των κομμάτων και με αποδέκτες όχι βέβαια τα γκέι ζευγάρια, αλλά ευκατάστατα ετερόφυλα ζευγάρια. Αντί να στοχοποιείται η λοατκι+ κοινότητα, δεν θα ήταν πιο αποτελεσματική η κατάργηση του μεταγενέστερου νόμου της κυβέρνησης Σαμαρά που άνοιξε τις πόρτες στον «τουρισμό για παρένθετη κύηση» και η αυστηροποίηση του πλαισίου με στόχο την παρένθετη κύηση για αλτρουιστικούς μόνο λόγους; Για την εμπορευματοποίηση της γέννησης, η ευθύνη βρίσκεται στο νεοφιλελεύθερο κράτος που μετέτρεψε την περίθαλψη γύρω από την κύηση και τον τοκετό σε δώρο στους ιδιώτες. Κάτι τελευταίο: Το δικαίωμα στην τεκνοθεσία θεωρούμε ότι αποτελεί αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα. Ας θυμίσουμε ότι η αποστέρηση από ομάδες ανθρώπων να αποκτήσουν παιδιά (όπως και το δικαίωμα του γάμου) αποτέλεσε τυπική πρακτική της αρνητικής ευγονικής, της οποίας θύματα υπήρξαν και οι γυναίκες (στείρωση γυναικών που είχαν «υπερσεξουαλική» δραστηριότητα ή απλά τύχαινε να έχουν μεγάλα γεννητικά όργανα). Θα ήταν πιο χρήσιμο να θυμόμαστε τι μας ενώνει.
- Πόσα φύλα υπάρχουν τελικά; Η ύπαρξη ίντερσεξ και τρανς ατόμων διαψεύδει de facto το «αξίωμα» του ότι «υπάρχουν μόνο δυο φύλα». Γιατί λοιπόν τόση επιμονή από τη μεριά της ακροδεξιάς αλλά και των τερφ φεμινιστριών; Αν η προφανής απόληξη αυτής της άρνησης είναι ότι οι τρανς και ίντερσεξ εξοστρακίζονται εκτός του ανθρώπινου, το πραγματικό ζήτημα δεν είναι πόσα φύλα υπάρχουν αλλά πόσα και ποια φύλα εντάσσονται στο φάσμα του «φυσιολογικού» και ποια χαρακτηρίζονται «τέρατα» και «ανώμαλα». Ο βιολογικός ντετερμινισμός αποτελεί νεοφιλελεύθερη αντίληψη για τη φύση και όχι διαχρονική αλήθεια.
Στην εύλογα φορτισμένη συζήτηση που άνοιξε, επιχειρήθηκε από τις τερφ φεμινίστριες μια επίκληση στα αριστερά αντανακλαστικά, δυσφημίζοντας τον αγώνα για λοατκι+ δικαιώματα ως ατομική νεοφιλελεύθερη διεκδίκηση που ανταγωνίζεται τη συλλογική υπόθεση της αλλαγής της κοινωνίας. Είναι ένα κίβδηλο επιχείρημα. Ας θυμίσουμε ότι τα γυναικεία δικαιώματα στην εποχή που διατυπώθηκαν για πρώτη φορά (δεύτερο κύμα του φεμινισμού – δεκαετία 1970) είχαν αντιμετωπιστεί από την σταλινική αριστερά σαν αστικός δικαιωματισμός. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τα δικαιώματα που διατυπώθηκαν τόσο από το λοατκι+ όσο και από το γυναικείο κίνημα αναφέρονταν σε ατομικές ελευθερίες, αλλά κατακτήθηκαν συλλογικά. Η πάλη για την ανθρώπινη χειραφέτηση και άρα για τα ατομικά δικαιώματα των μειονοτήτων παραμένει καθήκον της αριστεράς.
Είναι επιτακτικό να αναλογιστούμε τον πολιτικό αντίκτυπο αυτών των θέσεων στη σημερινή συγκυρία. Η επίθεση στα λοατκι+ δικαιώματα αποτελεί τον Δούρειο Ίππο για την επίθεση και στα γυναικεία δικαιώματα. Δεν πρέπει να γελιόμαστε σε σχέση με την ατζέντα της ακροδεξιάς, όσο και αν οι τερφ-φεμινίστριες ισχυρίζονται ότι οι απόψεις τους συμπίπτουν μόνο συγκυριακά. Ο πραγματικός και διακηρυγμένος στόχος της ακροδεξιάς είναι η επιστροφή στο παρελθόν, στους παραδοσιακούς ρόλους που αντιπροσωπεύει το δίπολο άντρα-γυναίκας και βέβαια στον στερεοτυπικό ρόλο της γυναίκας. Η επίθεση στην τρανς κοινότητα είναι μόνο η αρχή, τα επόμενα δικαιώματα που θα επιχειρηθεί να ξηλωθούν είναι αυτά που έχουν κατακτήσει οι γυναίκες και η λοατκι+ κοινότητα μετά από αγώνες δεκαετιών. Ποιος αμφιβάλλει ότι, αν τους αφήσουμε να τσακίσουν τους τρανς, θα στραφούν ενάντια στο δικαίωμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, και αργά ή γρήγορα στις αμβλώσεις (που ήδη είναι εδώ), τελικά στο δικαίωμα οι γυναίκες όπως και όλα τα άτομα, με μήτρα ή χωρίς, να έχουν λόγο για το σώμα τους;
Στη μάχη ενάντια στον σεξισμό, πέρα από τους μακρόχρονους αγώνες των γυναικών συνέβαλαν αποφασιστικά οι τρανς και λοατκι+ αγώνες. Αποσταθεροποιώντας στον δημόσιο χώρο την στερεοτυπική εικόνα των γυναικών αλλά και των αντρών διευρύνουν τους τρόπους που κάθε άτομο ονειρεύεται να ζήσει τη ζωή του. Η μάχη για την ανθρώπινη χειραφέτηση δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση όλων των καταπιεσμένων.
Οι Proud Seniors Greece Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων 50 άνω καταγγέλλουμε τις προσωπικές επιθέσεις που δέχτηκε ο πρόεδρος του σωματείου μας, Γιάννος Κανελλόπουλος, με ανάρμοστες εκφράσεις και χαρακτηρισμούς από ομο-τρανσφοβικά τρολ που βρήκαν πεδίο δράσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι καθαρό ότι ένα μανιφέστο αντιπαράθεσης με την λοατκι+ κοινότητα, ακόμα και αν δεν έχει αυτήν την πρόθεση, ενθαρρύνει τις κακοποιητικές συμπεριφορές ενάντια σε τρανς ανθρώπους!
Το Σωματείο Proud Seniors Greece
Ομάδα υποστήριξης λοατκι+ ατόμων 50 και άνω